-
1 οστρακον
τό1) скорлупа(τοῦ ᾠοῦ Arst.)
2) костный панцирь, щит(ок) (sc. τῆς χέλυος HH.)3) раковина(τῶν ὀστρέων Arst.)
4) (см. ὀστρακίνδα) игральный черепокὀστράκου περιστροφή Plat. — поворот или опрокидывание черепка;
ὀστράκου μεταπεσόντος погов. Plat. etc. — с поворотом черепка, т.е. когда дело приняло совсем другой оборот5) pl. кастаньеты, погремушка из раковин(τοῖς ὀστράκοις κροτεῖν Arph.)
6) глиняная миска или горшок Arph.7) глиняный черепок8) острак, вотивный черепок (преимущ. для подачи голоса по вопросу о чьем-л. изгнании; см. ὀστρακίζω и ὀστρακισμός)ὄστρακον ἐπιφέρειν τινί Plut. — высказаться за чьё-л. изгнание
9) остракизм, изгнаниеτοῦ ὀστράκου πόρρω τιθέμενος ἑαυτόν Plut. — полагая, что изгнание ему не угрожает
-
2 υποπιπτω
1) падать ниц, на колени, бросаться к ногам(ἱκετεύειν καὴ ὑ. Plut.)
2) располагаться у подножия(ἥ Ἰταλία ὑποπεπτώκει τοῖς ὄρεσιν Polyb.)
3) падать, припадать, опускаться(ὀκλάζειν καὴ ὑ. Plut.)
4) лежать позади, примыкать(ὅ ὄπισθε τόπος ὑποπεπτωκώς Polyb.)
5) попадать под власть, покоряться, подчиняться(ἥ Ἑλλὰς ὑπό τινα ὑποπεσοῦσα Isocr.)
ὑποπεπτωκώς τινα Aeschin. — покорившийся кому-л.6) подслуживаться, раболепствовать, окружать лестью(τινί Isae., Dem. и τινά Arph.)
7) падать, убывать, пропадать(τὸ θράσος ὑπέπιπτε Plut.)
8) подпадать, поддаватьсяτὰ καθόλου (καὴ) τὰ ὑποπίπτοντα τούτων Plut. — общие понятия и (понятия) подпадающие под них, т.е. частные и подчиненные;τοῖς τοιούτοις ὑ. ὀνόμασιν Arst. — подходить под данные наименования9) попадать(ся)(ἔς τι Thuc.)
οἱ ὑποπίπτοντες Polyb. — попадающиеся навстречу, т.е. кто бы ни попался;πᾶν τὸ ὑποπεσόν Diog.L. — что ни попало;ὅ τι ἂν ὑποπέσῃ Isocr. — что бы ни пришло в голову;οὐχ αἱ αὐταὴ ἀπὸ τῶν αὐτῶν ὑποπίπτουσι φαντασίαι Sext. — от одних и тех же вещей получаются не (всегда) одни и те же впечатления10) случаться, приключатьсяὅταν ὅ καιρὸς οὗτος ὑποπέσῃ Polyb. — всякий раз как представится подобный случай;
οἱ ὑπὸ τὸν αὐτὸν ὑποπεπτωκότες καιρόν Polyb. — оказавшиеся в таком же положении;τὰ ὑποπίπτοντα Polyb. — обстоятельства11) подвергаться(τῷ ὀστράκῳ или τῷ ἐξοστρακισμῷ Plut.)
τοῖς πολεμίοις ὑποπεπτωκέναι Polyb. — быть уязвимым со стороны неприятельских позиций
См. также в других словарях:
οστρακώ — ὀστρακώ όω (Α) [όστρακον] 1. θρυμματίζω, κάνω κάτι θρύψαλα, μεταβάλλω σε μικρά τεμάχια σαν θρύψαλα σπασμένου αγγείου 2. κάνω κάτι σκληρό σαν όστρακο («τὸ δε πῡρ... καὶ δέρμα καίει καὶ ὀστρακοῑ», Αριστοτ.) 3. στρώνω μια επιφάνεια με ασβεστοκονίαμα … Dictionary of Greek
ὀστράκῳ — ὄστρακον earthen vessel neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀστράκωι — ὀστράκῳ , ὄστρακον earthen vessel neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οστράκωση — η [οστρακώ] μορφή απολίθωσης οργανικών σωμάτων κατά την οποία ξένες ουσίες κάλυψαν ή γέμισαν τα κενά που σχηματίστηκαν στα σώματα αυτά, ώστε να μοιάζουν με όστρακα … Dictionary of Greek
υποπίπτω — ὑποπίπτω, ΝΜΑ [πίπτω] νεοελλ. 1. υποκύπτω σε αδυναμία, διαπράττω ακουσίως σφάλμα 2. (η μτχ. αρσ. πληθ. ενεργ. ενεστ. ως ουσ.) οι υποπίπτοντες εκκλ. τάξη μετανοούντων τής πρωτοχριστιανικής εκκλησίας που είχαν την υποχρέωση να προσεύχονται… … Dictionary of Greek
όστρακο — Το σκληρό και ανθεκτικό κέλυφος, το οποίο περιβάλλει ολικά ή τμηματικά το σώμα διαφόρων ζώων και ιδιαίτερα των μαλακόστρακων και των μαλακίων. Βλ. λ. κοχύλι ή όστρακο. Όστρακον του 5ου π.Χ. αιώνα, με το όνομα του Θεμιστοκλή. (Αθήνα, Μουσείο… … Dictionary of Greek